Page 11 - Broszura "Wiarygodność Kontrahenta"

NIGERIA

Metoda na „nigeryjskiego księcia”

Najczęściej spotykanym rodzajem wyłudzenia jest tzw. metoda na „nigeryjskiego księcia”, który
chce się podzielić majątkiem. Wyłudzenia te nazywają się 419 (ang. four one nine). Nazwa ta
pochodzi od sekcji 419 nigeryjskiego prawa kryminalnego. Grupa oszustów, która działa w ten
sposób nazywa się Yahoo Boys (odpowiednik dzisiejszej nazwy – G Boys). G-Boys podszywają
się również pod firmy z Ghany, Togo, Kamerunu, Beninu i innych krajów.

Oszust proponuje ofierze podział pieniędzy, po dokonaniu przelewu na jej konto, ze źródła
o wątpliwej legalności. Operacja ta często rzekomo wymaga dodatkowych działań w rodzaju
założenia fikcyjnej działalności gospodarczej, przekupywania urzędników państwowych itp.
Ofiara zwabiona chęcią zysku i nieznająca struktury urzędniczej państwa, z którego rzekomo
mają zostać przelane pieniądze, godzi się na zainwestowanie własnych funduszy w celu
przeprowadzenia „operacji”. Opłaty ponoszone przez ofiarę są w rzeczywistości
przechwytywane przez oszusta, który następnie znika, nie dokonując ostatecznie żadnej wpłaty
na rzecz ofiary. Przesyłane wiadomości są pisane zazwyczaj w języku angielskim. W większości
przypadków wiadomość zawiera liczne błędy gramatyczne i ortograficzne. Niekiedy się zdarza,
że list jest przesyłany w innym języku, całą wiadomość zaś przetłumaczono w translatorze.

Metoda „Advanced fee”

Inna bardzo popularną metodą wyłudzenia jest tzw. metoda „Advanced fee”. Schemat
działania oszustów wygląda następująco: firma kontaktuje się z przedsiębiorcą i prosi o ofertę.
W ramach przedstawionej propozycji firma prowadzi negocjacje cenowe, bądź od razu ją
akceptuje. Najczęściej firma zgadza się na 100% przedpłaty i prosi o wystawienie faktury, którą
zamierza opłacić przelewem bankowym. W dniu dokonania płatności kontrahent kontaktuje się
z Przedsiębiorcą, przedstawiając idealnie podrobiony list z banku (z pieczątkami i podpisami),
z którego wynika, iż bank nie może dokonać przelewu za towar, który nie posiada odpowiedniej
rejestracji – w przypadku Nigerii jest to NAFDAC (dla produktów spożywczych i leków) oraz
SON (dla wszystkich innych produktów). Kontrahent proponuje „idealne rozwiązanie”
problemu i kontaktuje przedsiębiorcę ze swoją kancelarią prawną, która posiada profesjonalną
stronę internetową oraz wszystkie dane kontaktowe. Kancelaria oferuje oczywiście pomoc
w rejestracji NAFDAC, ale za uiszczeniem odpowiedniej opłaty. Po dokonaniu płatności
za rejestrację towaru nigeryjska firma znika i nie ma z nią żadnego kontaktu.

11